Een multipel toeristisch orgasme....

Gisteren was een toppertje in de analen van onze reis tot nu toe!
s Morgens vroeg ontbijt, want 7:15 kwam het busje ons halen voor een bootexcursie genaamd Los Glaciares. Nou dan weet je het wel: dat wordt gletsjers kijken en niet te weinig, wat zeg ik het was een overweldigende dag met een 10 score op de TAS ( Toeristic analogue Scale)!!!
Eerst wel in de rij en boot 2 ( dos dus) lag naast 5 ( cinque) . We zagen iedereen in de boot naar boven lopen maar wij gingen beneden en konden in het midvoor vlak voor het raam.
Van daaruit kon je eigenlijk kijken met de ogen van de kapitein, dus prima! Er stond een straffe koude wind, maar de panorama's waren echt splendioso, veel ijsschotsen met een blauwe tint en prachtige ijsfiguren.
We werden voor het hoogtepunt al enigszins gestimuleerd met 2 wat kleinere gletsjermondingen, de eerste stond er wat droog bij.
Na de 2e gletsjer gingen 2 bootsjongens een lasso over een punt van een ijsschots werpen en daarna werd er met een pikhaak een flink stuk ijs afgehakt. Hiermee wilde elke Braziliaan wel op de foto , met zo'n druipend blok ijs in de hand. We zageen ook alles wat er op het voordek gebeurde: heel veel selfies en duo selfies, we hebben er zeker 45 zien "schieten ".
Vlak voor we bij de grootste gletsjer arriveerden waaide je zowat uit je broek, ben even achter de reling gaan schuilen.
Het hoogtepunt was de Perito Moreno een kanjer van een gletsjer, daar zijn de Europese gletsjers echt kleine jongens bij. 50 meter hoog direct boven het meer en 600 m breed met allerlei grillige punten en blauw, grijs en witte kleuren. Het was echt ohhh en ahhhh.
Grappig was de gids met microfoon: eerst Spaans, dan Engels. Maar toen de boot bijna bij de haven was werd het Espanglish: we are aribing ( want v=b fonetisch) the harbour :).
Vandaag de auto gehaald, met 4 man op het kantoortje was er toch 1 uur nodig om de papieren in orde te maken . En de auto moest nog worden gehaald met five Argentijnse minutes. We rijden nu een Fiat Uno met handbediening van raam en sloten. Is weer een beetje een Renault 4 gevoel .Rijdt wel prima en is een rode duivel
We zijn door een heel dor en onherbergzame streek gereden, met een prachtig Andes bergpanorama, met veel sneeuw en wolken die in elkaar overvloeien. Het scheelt een jas met gisteren ongeveer 16 graden en een koude wind . We zijn nu in El Charlton, is 1985 opgericht .Hét is echt een wat Noors aandoend bergdorpje, met veel hikers in outdoor kostuums met bijpassende rugzakken.
We hebben heerlijk warm geluncht en picknicken meestal s avonds nog wat op de kamer. Als koelkast dient een tas buiten het raam hangend, gisteren een vensterbank. We blijven toch kampeerders eigenlijk, maar wel van het luxe soort.
Els dag is het weer spannend wat we zullen zien , het is hier echt schitterend! Weet niet of foto's gaan lukken , internet is poco poco hier.