Nog niet gletsjermoe.......nu met zeebenen

Vanmiddag gaan we voucher voor een boottocht over Lake Grey en zijn gelijknamige gletsjer benutten. Na Perito Moreno waren we wat bevreesd voor "meer van hetzelfde": het tegendeel bleek. "Now something completely different" ( citaat: Monthy Python).
S Morgens heeft de baas hier nog even gebeld of er nu wel of geen transfer naar de haven was: bleek niet het geval: dus met de Fiat weer 30 km over het grindpad ( Rene met suspensoir dit keer) . Toen we bij de haven aankwamen bleek dat we de voucher moesten verzilveren bij Hosteria Largo Gray een km terug . We waren ruim op tijd terug bij P plaats. Vandaar 20 min lopen naar een wiebelende wat gammele bootsteiger. Wat moet hier nu aanmeren?? Geen Perito Moreno boot van 3 verdiepingen, dat was duidelijk. De wind was weer zeer strak, was zelfs bang dat mijn overzetzonnebril af ging waaien en de hoody op mijn Ierse jack was zeer welkom.
Vrij laat kwam op een gegeven moment een klein bootje met daarachter een soort sloep om de hoek. De boot ging aan een boei vast, op zeker 100 meter van de steiger. En uit de boot werden 20 mensen met zwemvesten aan per sloep ingeladen en naar de gammele steiger gevaren: zo ging het dus geschieden. Na 3 x op en neer mochten we erin. Marian werd er zeer giebelig van ! en is met haar hoogtevrees en nare ervaringen met in en uitstappen in kano's en roeiboten toch zeer dapper en doortastend ingestapt. Op weg naar de boot werden we in de sloep een paar keer flink overspoeld door opspattend water door de golfslag/tegenwind en de lage sloep.
Toen via de achterplecht met een trapje in de boot gestapt. Na afvaren werden we gewezen op de harde tegenwind en dat de boot nogal wat zou deinen. Als je er niet tegen kon moest je achterin gaan zitten. Maar met onze zeebenen zijn, we stug vooruitkijkend naar de horizon, blijven zitten. Die horizon werd voortdurend bij elke duik van de boot overkwakt met golven water. Om ons heen werden een paar mensen al "groen en heel stil".
Na een uur zeer hobbelpaardachtig varen langs vele ijsschotsen en buitenaards blauwe ijswerken, ging de boot vlak voor de gletsjer door tegenwind/golfslag enorm te keer . Eenmaal daar aangekomen ging de boot, in de luwte van de gletsjer, langzaam langsvaren en mocht iedereen met zwemvest op het dek. Daar kreeg iedereen een pico met ijs ( smaakt veel beter als op het werk!) : een fris likeurtje, nou dat sloegen wij niet af!
Het uitzicht op de gletsjer was veel beter dan bij Perito Moreno, omdat die een "ijsmuur "van 50 meter heeft en deze gletsjer Ca. 10 meter, dus een prachtig uitzicht op de gletsjer zelf. Dus de meerwaarde van deze kleinschalige expeditie met meer "wild water en wind gevoel" werd positief geëvalueerd!
De terugreis naar de steiger ging voor de wind rustiger. Wel meer zijwaartse deining omdat de stroming in het meer nogal sterk is en de boot steeds moest bijdraaien.
Om 13 uur vertrokken en om 19 uur voldaan terug bij Hosteria ( wordt hysterie als Microsoft zijn gang gaat) Largo Tyndall ( vast een Zweedse gletsjer onderzoeker? Upsala heeft veel onderzoek gedaan begin 19e eeuw hier) Morgen een rustdag???